18.11.07

Αλληλεγγύη τώρα!

Αλληλεγγύη τώρα … Αλληλεγγύη μια λέξη που κρύβει πίσω της ένα νόημα που λίγοι δυστυχώς μπορούν να καταλάβουν και ακόμα λιγότεροι να κάνουν πράξη στις ημέρες μας. Και φυσικά αφού δηλώνουμε Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές η αλληλεγγύη μας είναι η στήριξη η βοήθεια με κάθε μέσο του συναγωνιστή μας η της συναγωνίστριας που την εχει πραγματικά ανάγκη. Όπως λέει ο λαός μας «οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται» έτσι και εμείς πρέπει να στηρίξουμε τους συντρόφους μας σε στιγμές διώξεων του «κυνηγίου μαγισσών» που εξαπολύει καθημερινά το ανθελληνικό κράτος απέναντι σε ανθρώπους των Ιδεών μας. Υπάρχουν αγωνιστές Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές που αυτή τη στιγμή που εμείς διαβάζουμε αυτές τις γραμμές είναι ημέρες, μήνες, χρόνια πίσω από κάγκελα μιας φυλακής της ZOG (Σιωνιστικής Κατοχικής Κυβέρνησης) αλλά όμως παραμένουν πιστοί στην Εθνική Ιδέα. Θα τους αφήσουμε μόνους τους απέναντι στον εχθρό; ΟΧΙ ! Κάτι τέτοιο δεν το επιτρέπει η Ιδεολογία μας η Λευκή Ευρωπαϊκή καταγωγή μας η φωνή του Αίματος που κυλάει στις φλέβες μας. Η μαρξιστική αριστερά παρόλο την διάσπαση που εμφανίζεται να έχει στο πολιτικό σκηνικό όταν μέλη της διώκονται ή φαίνεται ότι διώκονται εικονικά από το κράτος παρουσιάζει μια γραμμή συσπείρωσης δυνατή και πολύπλευρη. Περιοδικά του χώρου τους, πολιτικά πρόσωπα, κόμματα και γκρούπες της αριστεράς είτε σταλινικής είτε τροτσκιστικής και αναρχικής προέλευσης συσπειρώνονται και προβαίνουν σε ενέργειες συμπαράστασης των ομοϊδεατών τους. Ποιος δεν θυμάται την περίφημη ιστορία των 7 της Θεσσαλονίκης που εφημερίδες της αριστεράς κόμματα ακόμα και ο γνωστός Λαλιώτης απαιτούσαν την απελευθέρωση τους άμεσα επί αρκετό καιρό παρόλο που ήταν κατηγορούμενοι για κακουργήματα. Φυσικά δεν είμαστε τιμητές του αστικού κράτους και των μηχανισμών διώξεως όπως μπάτσοι και άλλοι και ούτε θα αναλωθούμε σε συζητήσεις του τύπου τι θα γινόταν αν στην θέση τους ήταν Έλληνες Εθνικιστές ξέρουμε πολύ καλά τι θα γινόταν τότε. Αλλά δεν σημαίνει ότι θα εθελοτυφλούμε και δεν θα παραδεχτούμε την δυναμική ενός κινήματος συμπαράστασης στους διωκόμενους της άλλης πλευράς. Ας μην προτρέξει κανείς να με κατηγορήσει για ελάχιστη έστω φιλική διάθεση απέναντι σε αναρχικούς και κομμουνιστές. Αντίθετα πιστεύω ακράδαντα ότι μοναδική αληθινή αντίσταση στην Σιωνιστική δικτατορία και η απάντηση στον σύγχρονο καιρό είναι η λαϊκή εθνικιστική εξέγερση και επανάσταση μακριά από ακροδεξιά αδιέξοδα και αγκυλώσεις του παρελθόντος. Τίθεται το ερώτημα πως δείχνω στην πράξη και καθημερινά την αλληλεγγύη μου σε συναγωνιστές; Πάνω από όλα δείχνω πραγματικό και ουσιαστικό ενδιαφέρον για τον σκοπό. Βγάζουμε δελτία τύπου, ανακοινώσεις, εφημερίδες τοίχου, αυτοκόλλητα, περιοδικά, αφίσες, φέιγ βολάν με μηνύματα συμπαράστασης. Στέλνουμε χρηματικά ποσά σε οργανώσεις συμπαράστασης φυλακισμένων συναγωνιστών δεν έχει σημασία αν θα είναι μεγάλο ή μικρό το ποσό σημασία έχει να στείλουμε όλοι ώστε κάτι να βοηθήσουμε για παράδειγμα την κάλυψη εξόδων του δικηγόρου που υπερασπίζεται τον συναγωνιστή μας. Ψάχνουμε μέσω διαδικτύου για ανακοινώσεις που καλούν σε συμπαράσταση συναγωνιστών μας σε όλο τον λευκό κόσμο και πληροφορούμε άλλους συναγωνιστές με e-mail και γράμματα. Ακόμα μπορεί κάποιο περιοδικό του χώρου μας ή εθνικολαϊκή εφημερίδα να μας καλεί να στείλουμε σε κάποιον συναγωνιστή γράμματα συμπαράστασης ώστε να του δείξουμε ειλικρινά ότι δεν τον ξεχνάμε και ότι εμείς εδώ έξω συνεχίζουμε την αντίσταση. Φιλοξενούμε συναγωνιστές που έχουν προβλήματα στην πατρίδα τους σε δική μας οικία ή φροντίζουμε για άλλο κατάλληλο και ασφαλές κατάλυμα. Άλλες περιπτώσεις σπάνιες μεν είναι να χρειαστεί κάποιος συναγωνιστής είτε για τον ίδιο είτε για μέλος της οικογένειας του αίμα σε νοσοκομείο. Πρέπει να δώσουμε πρώτοι εμείς γιατί ο συναγωνιστής μας αξίζει να ζήσει περισσότερο από κάθε αστικό τομάρι εκεί έξω. Άλλοι τρόποι είναι να βγάλουμε κάποιο cd ή κασέτα με εθνικιστική μουσική ή dvd και όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις να τα στείλουμε σε οικογένειες συναγωνιστών που είναι στη φυλακή αλλά και σε συζύγους γονείς και παιδία συναγωνιστών που δεν ζουν πια. Ενισχύουμε περιοδικά πρωτοβουλίες συλλόγους και φορείς συναγωνιστών που είναι σε μεγάλη ηλικία και οι οποίοι προσφέρουν και αυτοί στην διατήρηση της φλόγας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι συμπαράστασης είτε συμβολικής είτε ουσιαστικής όπως αφισοκόλληση, διανομή προκηρύξεων όπου καταγγέλλουμε τις πρακτικές του κράτους και του παρακράτους ανάρτηση πανό με μηνύματα αλληλεγγύης σε δρόμους και πλατείες, δυναμική πορεία συμπαράστασης π.χ. έξω από φυλακή, επικοινωνία με συναγωνιστή που είναι στη φυλακή και δυναμική παρουσία μας σε δίκες συναγωνιστών μας. Γιατί όλα αυτά; Γιατί το οφείλουμε στους συντρόφους μας, γιατί η συνείδηση μας το επιτάσσει γιατί αν όχι εμείς τότε ποιος θα ενδιαφερθεί; Φυσικά η αλληλεγγύη μας δεν περιορίζεται σε πρόσωπα αλλά μπορούμε να στηρίξουμε και λευκά έθνη, οργανώσεις, περιοδικά, ομάδες που αγωνίζονται για τις ιδέες μας. Παράλληλα συμπαραστεκόμαστε και στον Παλαιστινιακό λαό που δίνουν το παράδειγμα της αυτοθυσίας καθημερινά και δεν αφήνουμε την αριστερά να καπηλευτεί τον αγώνα τους. Το καλύτερο παράδειγμα υπήρξε στο παρελθόν η συμμετοχή Ελλήνων Εθνικιστών στην Σερβοβοσνιακή αντίσταση το 92-95 κάτι που οι Σερβοβόσνιοι δεν έχουν ξεχάσει και οι οποίοι θα μας το ανταπέδιδαν το 1996 αν δεν μας πρόδιδε ο Σημίτης στα Ίμια όπου είχαν ετοιμάσει ένα πλήρες τάγμα κομάντο να στείλουν στην Ελλάδα για να πολεμήσει. Αν χρειαστεί όμως θα ξαναπάμε στην Σερβία ακόμα πιο πολλοί… Συναγωνιστές μας όπως ο Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος, Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής , ο Hedrick Mobus , ο Ερνστ Ζούντελ είναι μόνο λίγοι από όλους αυτούς που έχει φυλακίσει η Σιωνιστική Κυβέρνηση Κατοχής προσπαθώντας να τους κάνει να λυγίσουν. Όσο όμως εμείς τους θυμόμαστε και τους συμπαραστεκόμαστε θα είναι ακόμα πιο δυνατοί ακόμα πιο υπερήφανοι Ευρωπαίοι! Όλοι μαζί μπορούμε να καταφέρουμε πολλά πράγματα αν πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και αγωνιστούμε με σχέδιο και αποφασιστικότητα.